Ons gezin Poetiray bestaat uit muzikale broers en twee zussen. Muzikaliteit was altijd heel belangrijk. Pa Poetiray was een bekende muzikant in het voormalig Nederlands-Indië. Met zijn band The Blue Rhythm Kings heeft hij veel opgetreden in Seaside Soerabaja. De broers Poetiray, bestaande uit Ruben, Stanley†, Lionel†, Ben, Wietje† en later Jacky en Humphrey hebben een ambitieuze en strenge leermeester aan onze vader gehad. Er werd stevig gerepeteerd. Soms totdat de blaren erop stonden. Later hebben we hiervan profijt gehad.
In 1962 hebben mijn broers en ik (13) onze familieband opgericht. In eerste instantie voor een optreden in het buurthuis De Pannehoef in Oosterhout. Daarna volgden er optredens op zondagavonden in Goirle. Wij speelden hoofdzakelijk instrumentale nummers. In een latere periode deed Lionel de zang. Muzikaal zat het goed in elkaar. Maar wij misten een echte frontman. Pa Poetiray benaderde hiervoor Edu. Hij viel vooral op door zijn energieke Rock & Roll bewegingen.
De bezetting bestond uit: Ruben (sologitaar), Ben (sologitaar), Louis (Wietje)† (gitaar), Lionel (Jacky Rain)† (basgitaar), Stanley† (drums) en Edu (zang). De groep werd enorm populair Brabant. Al snel werd in de rest van NL ook bekend dat je The Poetiray Brothers écht gezien moest hebben. Nieuwsgierig en vol enthousiasme kwam het publiek overal vandaan om de show en live performance te zien en te beleven.
THE POETIRAY BROTHERS ● v.l.n.r. STANLEY† (drums), LIONEL/JACKY RAIN† (zanger/bassist), LOUIS/WIETJE† (solo/zang), BEN, RUBEN (zang/bassist)
VERLEDEN
Als beroepsmuzikant ging ik in 1970 naar Duitsland. In 1973 was ik gitarist bij Hannie & De Rekels. Daarna speelde ik bij Alexanders Showband. Met veel plezier heb ik bij de vele bekende Indorock bands gespeeld. Tot 1980 was ik actief bij de band Eurasia van Reggy† en LouLou† Tielman. Tot 1982 speelde ik bij The Entertainers. In die periode heb ik twee Indorock LP’s oude stijl opgenomen. Deze zijn op het Al Capone label uitgebracht.
Vanaf 1983 tot en met 1986 heb ik bij The Tielman Brothers gespeeld. Tevens was ik actief in bands van onder andere Harry Koster† en Willy Wissink.
Daarna heb ik bij Oscar Rexhauser† en zijn Hot Jumpers gespeeld. Met The Hot Jumpers gingen wij naar Amerika om voor de Indische gemeenschap op te treden. Daarna volgde de periode van The Legends, een Indorock band (oude stijl) met o.a. Hans Bax en Robby Latuperisa†, Max Tahalele†, Theo Souisa.
HEDEN
In 2012 heb ik mijn ’50 jaar on stage’ jubileum mogen vieren. Sinds ruim 20 jaar speel ik met mijn eigen Indorock band The Java Guitars. Time Out Events heeft mij de Indisch-Molukse Artiesten Award 2013 toegekend in de categorie Inzet en Verdienste. Daarnaast heb ik op 27 december 2017 een Award mogen ontvangen voor Unieke Gitarist i.v.m. mijn bijdrage aan de Ontwikkeling van de Indorock muziek. Voor mijn 60-jarig jubileum heb ik in 2022 een Duitse Bühne Award in ontvangst mogen nemen. Dankbaar voor de eer en elke vorm van waardering, maak ik nog steeds met veel plezier muziek met de bijbehorende Indorock live-on-stage-showelementen voor een enthousiast publiek.
De huidige bezetting van The Java Guitars bestaat uit: Ben Poetiray (leadzang, sologitarist), Eduard Blok (zang, gitarist), Ben Peea (basgitarist), Rob Kuyt (drums), Henry van Helvoirt (toetsenist).
Ons repertoire bestaat uit Rock ’n Roll, Indorock, Country, Soul, Pop. Met groot respect en speciale dank kijk ik naar onze allereerste generatie nog in levende zijnde échte Indorockers. Woody Brunings (86) en Eddy Chatelin (81) behoren tot die oude kern mede-grondleggers van de Indorock. Zij treden nog steeds op hoog niveau op met hun formatie The Crazy Rockers.
Op 22 december 2023 heb ik de eer gehad om samen met Woody Brunings en Eddy Chatelin, 1e generatie Indorockers, Koninklijk onderscheiden te worden tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Het was dan ook een grote verrassing dat burgemeester Jan van Zanen van Den Haag het podium op kwam lopen, na afloop van onze eerste set optreden.
Na een mooie toespraak werden wij gedecoreerd. Heel bijzonder! Trots zijn wij op de toegewezen rangorde voor onze bijdrage aan Indorock en de samenleving.
Met speciale dank aan de initiatiefnemer voor het geheel. De aanleiding was het optreden van The Crazy Rockers en The Java Guitars voor haar moeders 80e verjaardagsfeest in 2022.
De motivatie waaraan zij het geheel verbindt, is de persoonlijke link met de geschiedenis van haar eigen familie. Grotendeels herkenbaar voor velen. Naast de persoonlijke waardering voor ons, wilde zij tegelijkertijd de motivatie en inhoudelijke betekenis breder trekken:
● waardering en erkenning voor ons, als mede-grondleggers van de Indorock. De voorloper van de beatperiode in Nederland. De invloeden waardoor de start van het totale popmuziek landschap in NL een feit is geworden.
● Respect voor de 1e generatie die een nieuw bestaan opgebouwd heeft in een maatschappij van onwetendheid over de achtergrond. Waarbij de jeugd (2e generatie NL= 1e generatie Indorockers/80+ van nu) opnieuw hun draai en aansluiting moest vinden. Veelal kwam geborgenheid vanuit de vertrouwde thuissfeer waar gezelligheid en bijbehorende gastvrijheid én de muziek herkenbaar was.
● De reminder voor latere generaties dat de 1e en 2e generaties hebben meegewerkt aan de (weder)opbouw en het sociale stelsel van het huidige NL. Op maatschappelijk, sociaal en cultureel gebied.
● Het doorgeven van cultureel erfgoed aan latere generaties.
In de week waarin haar moeder op maandag begraven werd, ontvingen wij op vrijdag 22 december 2023 ons lintje. Het zal daarom extra gedenkwaardig blijven. Wij zijn dankbaar voor de brede profilering en het gehele initiatief. We kijken terug op een mooie warm georganiseerde, maar vooral impactvolle onderscheidende avond!
Om kort even in te zoomen op een belangrijke periode: na ca. 350 jaar Nederlandse kolonialisatie en de Tweede Wereldoorlog met Japan, wilden de Indonesiërs hun onafhankelijkheid terug. Iedereen die verweven was met Nederland moest het land verlaten. Wie dat waren:
• Nederlanders die daar woonden en de vele generaties die daar geboren waren.
• De mensen van gemengd bloed: de Indische Nederlanders oftewel Indo’s, die een Europese voorouder hadden. Om voor de niet-kenners een klein verschil aan te duiden, één van de herkenningspunten is de Europese achternaam. De benaming van deze groep is dus nooit: Indonesisch of Indonesiër. Maar Indo of Indisch.
• De Molukse KNIL-militairen en hun gezinnen, die ’tijdelijk’ naar Nederland werden gestuurd. Bij aankomst en voet op NL bodem werden zij, out of the blue, massaal ontslagen.
Om een beeld van de generaties te geven. De mensen geboren rondom het jaar 1905 is die échte eerste generatie die naar Nederland vertrok. Enigszins waren zij allen nog getraumatiseerd van de Tweede Wereldoorlog met Japan. Met de daarop volgende gewelddadige Bersiap onafhankelijkheidsperiode. Zij hebben alles achter moeten laten en kwamen terecht in Nederland. Men was hier onwetend en onbekend met de geschiedenis en de nakomelingen uit het voormalig Nederlands-Indië. Tot op de laatste cent is er door het Rijk een terugbetaling gevorderd voor de overtocht, tweedehands warme kleding, huisvesting en primaire levensbehoeften. Nederland was nog herstellende van de Tweede Wereldoorlog met Duitsland. Het waren moeilijke tijden voor iedereen. Heel belangrijk om te blijven vermelden: ondanks alle ontberingen is er met gezamenlijke kracht en inspanning meegewerkt aan de wederopbouw van de Nederlandse samenleving en het sociale stelsel.
My Blue Heaven (1990). Deze bioscoopfilm geeft een goed beeld van de NL maatschappij weer. De jaren dat rijst, tahoe/tofu, kroepoek, sambal en overige producten nog helemaal niet te koop waren in de winkels. Men kende geen saté.
Rock Around The Clock (1956) met Bill Haley & His Comets. Hot or not: Jiven was dé dans!
De tienerkinderen van die eerste generatie, behoorden tot de 1e generatie Indorockers. Rock ’n Roll muziek gemaakt in Nederland met specifieke kenmerken. Doordat de Amerikaanse radiozender in voormalig Nederlands-Indië ontvangen werd, was men reeds langer bekend met Amerikaanse muziek. Dit geldt overigens ook voor de bioscoopfilms in uitgaanssteden zoals o.a. Soerabaja. Bekende songs, kwamen in die tijd namelijk vaak uit muziekfilms.
NOS Nieuws•Maandag 25 oktober 2021, 22:16
In Nederland is er weinig besef van wat zich allemaal heeft afgespeeld in het voormalige Nederlands-Indië. Zowel jongere als oudere generaties weten er te weinig van af. Dat zei oud-minister Bussemaker van OCW in het radioprogramma Nieuws en Co. Vandaag is een speciale commissie geïnstalleerd die onder haar leiding de kennis van de geschiedenis van Nederlands-Indië moet versterken.
Volgens Bussemaker is het Indische erfgoed lang en ver weg geweest. “Dat heeft alles met de Tweede Wereldoorlog te maken. Mensen dachten: wat hier gebeurd is, is erger dan wat daar gebeurde.” Maar ze wijt het kennisgebrek ook aan het kolonialisme. “De onafhankelijkheid van Indonesië kent de nodige zwarte bladzijden voor Nederland. Die koloniale geschiedenis maakt het lastig om er over te praten”, zegt ze.
Daarom heeft het kabinet vorig jaar ruim 20 miljoen euro beschikbaar gesteld om onder meer het Indische erfgoed zichtbaarder te maken. Volgens Bussemaker is er ook veel historisch materiaal beschikbaar, maar is dat voor veel mensen slecht vindbaar.
De commissie stelt zich dan ook ten doel om dat materiaal bijeen te brengen en op een aantrekkelijke manier te presenteren aan een groter publiek. “De geschiedenis van Nederlands-Indië is de geschiedenis van heel Nederland”, aldus Bussemaker.